Trawersem Malinowa doszliśmy pod Zielony Kopiec. Główna droga zakręcała za wzniesienie i gdy dostrzegliśmy ścieżkę, postanowiliśmy iść nią na szczyt. Ścieżka była ledwo widoczna, ale na trawie pozostały delikatne ślady, ktoś szedł tędy niedawno. Trzeba było bardzo uważać, żeby nie zniszczyć roślin, albo nie wpaść w jakiś dół. Krzaki jagód wydawały się coraz większe i czasem trudno było je pokonać. Wszelkie niedogodności warto było znosić dla przewspaniałych widoków. Zeszliśmy następnie do siodła pomiędzy Zielonym Kopcem a Malinowską Skałą i przez las dotarliśmy do drogi, którą tu przyszliśmy z Przełęczy Salmopolskiej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz