Piękna wiejska posiadłość, przepiękne wiktoriańskie ogrody, szykowny sklepik dla turystów, herbaciarnia, domowe ciasta. No i krykiet. Wnuczek nie odpuścił i musieliśmy trochę pobyć na boisku. Jeszcze tylko zajrzeliśmy na mały plac zabaw, znajdujący się obok malutkiego kościółka, gdzieś na obrzeżach ogrodu.
Brodsworth Hall to niezwykła atrakcja turystyczna South Yorkshire. Czas się tu zatrzymał. W 1988 roku zmarła ostatnia mieszkanka domu, wtedy został on przejęty przez English Heritage. Postanowiono zostawić wszystko w takim stanie, jak to zastano, zrezygnowano z odbudowy, czy innych prac modernizacyjnych. Wśród eksponatów są więc oryginalne meble, pamiątki rodzinne i najskromniejsze przedmioty domowego użytku. Łatwo sobie wyobrazić, jak dom wyglądał, gdy był używany. Niemal w każdym pokoju można włączyć nagranie osoby, opowiadającej jakiś fragment historii domu i żyjących tu ludzi. Jeśli bardziej odpowiada nam bezpośrednia rozmowa, to dodatkowe informacje uzyskamy od wolontariuszy, którzy pełnią zdaje się rolę nieformalnych przewodników, przy okazji nadzorują daną ekspozycję. Choć „nadzorowanie” brzmi tu dziwnie, bo wszystkie te osoby są niezwykle miłe, witają wszystkich serdecznym Hello! i bez narzucania się próbują objaśnić to, co nas akurat zaciekawi, nawet jeśli dostrzegają w nas cudzoziemców niewiele rozumiejących w ich języku. Bardzo nam się podobało w Brodsworth Hall.
English Heritage to Komisja ds. Dziedzictwa Narodowego Anglii. Doradza co chronić, jak to robić, zachęca do inwestowania, udostępnia materiały edukacyjne i informacyjne, zarządza środkami na rewitalizację zabytków, prowadzi zajęcia w szkołach, a także szkolenia i programy mentorskie, np. pracownicy służb konserwatorskich na bieżąco oferują porady i wizytacje, dzieląc się specjalistyczną wiedzą konserwatorską. Społeczeństwo jest na bieżąco wychowywane w poczuciu wartości środowiska historycznego, co sprawia, że tym chętniej angażuje się na rzecz jego ochrony. Ludzie są zachęcani do aktywności poprzez szeroko zakrojone konsultacje społeczne, dobry obieg informacji, poprzez internet mogą poznawać procedury, składać wnioski o zezwolenia, sprawdzać status zabytku, typować zabytki do rejestracji itp. Te wszystkie czynniki sprzyjają budowaniu więzi społecznych, wyzwalają pozytywną energię, kreatywność, umożliwiają wymianę idei i szeroko pojętą współpracę.
English Heritage to Komisja ds. Dziedzictwa Narodowego Anglii. Doradza co chronić, jak to robić, zachęca do inwestowania, udostępnia materiały edukacyjne i informacyjne, zarządza środkami na rewitalizację zabytków, prowadzi zajęcia w szkołach, a także szkolenia i programy mentorskie, np. pracownicy służb konserwatorskich na bieżąco oferują porady i wizytacje, dzieląc się specjalistyczną wiedzą konserwatorską. Społeczeństwo jest na bieżąco wychowywane w poczuciu wartości środowiska historycznego, co sprawia, że tym chętniej angażuje się na rzecz jego ochrony. Ludzie są zachęcani do aktywności poprzez szeroko zakrojone konsultacje społeczne, dobry obieg informacji, poprzez internet mogą poznawać procedury, składać wnioski o zezwolenia, sprawdzać status zabytku, typować zabytki do rejestracji itp. Te wszystkie czynniki sprzyjają budowaniu więzi społecznych, wyzwalają pozytywną energię, kreatywność, umożliwiają wymianę idei i szeroko pojętą współpracę.
Opracowano na podstawie: Dorota Jones-Olszanka, Konsultant ds. zabytków kultury, Tłumacz jęz. angielskiego (Cultural Heritage Consultant, NAATI Accredited Translator)
Istnieją też inne organizacje zajmujące się ratowaniem zabytków. Jedną z nich jest National Trust for Places of Historic Interest or Natural Beauty – zajmuje się ochroną zabytków i przyrody w Anglii, Walii i Irlandii. Utrzymuje i chroni wybrzeże, budynki, krajobraz. Oprócz bezpośrednich działań prowadzi również projekty edukacyjne. W dużej mierze korzysta z pracy wolontariuszy.
(Źródło: Wikipedia)
(Źródło: Wikipedia)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz